Blog

  • O starej, warszawskiej rodzinnie Piekarskich

    O starej, warszawskiej rodzinnie Piekarskich

    Spotkanie odbyło się 28.11.2016.

    Prelegentka: Małgorzata Karolina Piekarska, dziennikarka prasowa i telewizyjna oraz blogerka i pisarka

    Opowieść o starej, warszawskiej rodzinnie Piekarskich

    Małgorzata Karolina Piekarska opowiedziała o losach swojej rodziny i zaprezentowała najcenniejsze dokumenty z archiwum starej, warszawskiej rodzinny Piekarskich oraz osób z nimi spowinowaconych. Podzieliła się swoimi doświadczeniami w przechowywaniu i gromadzeniu rodzinnych pamiątek oraz wykorzystywaniu ich w badaniach genealogicznych i naukowych. Pani Piekarska będzie również mówiła o trudnych sytuacjach na które można się natknąć poznając historię swojej rodziny. Przykładem takiej arcytrudnej sytuacji, jest bardzo osobista historia, której część można przeczytać w książce jej autorstwa pt. „Dziewiętnastoletni marynarz”. Równie poruszająca historia jest związana z powstaniem książki „Syn dwóch matek”, która przez pryzmat losów dziecka opowiada o wysiedlemiach z Zamojszczyzny podczas II wojny światowej. Książka jest również atrakcyjna ze względu na bardzo nietypowe współautorstwo – dwu osób piszących w różnym czasie. Obie książki dotyczą losów najbliższych osób Pani Piekarskiej. Niewątpliwie dla niejednej ze słuchających tych wręcz intymnych opowieści rodzinnych, spotkanie to będzie inspiracja lub umocnieniem postanowienia opisania w szerszej formie losów swojej rodziny.

    Małgorzata Karolina Piekarska z zawodu jest dziennikarką prasową i telewizyjną oraz blogerką i pisarką – prezesem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Z zamiłowania i tradycji rodzinnej varsavianistką i genealogiem. Wszystko zgodnie z zasadą, że jeśli chcemy znać swoją przyszłość i wiedzieć dokąd zmierzamy, powinniśmy wiedzieć kim jesteśmy, a tego nie dowiemy się bez odpowiedzi na pytanie: skąd przychodzimy.
    Sama mówi: „O swojej rodzinie wiem sporo i cały czas poszerzam tę wiedzę. Wszystko dzięki zdjęciom, dokumentom, listom, świadectwom, czyli krótko mówiąc papierom, a także grzebaniu w archiwach państwowych.”
    O doświadczeniach zawodowych Małgorzaty Karoliny Piekarskiej można więcej przeczytać na stronie piekarska.com.pl, a o genealogii na blogu piekarscy.com.pl.

    Pani Małgorzata Karolina Piekarska przekazała do biblioteki Warszawskiego Towarzystwa Genealogicznego swoje 4 książki:
    najnowszą Syn dwóch matek
    „Czucie i Wiara” czyli… warszawskie duchy
    Dziewiętnastoletni marynarz
    Tropiciele
    Bardzo dziękujemy.

  • Rodziny szlacheckie powiatu radzymińskiego

    Spotkanie odbyło się 26.09.2016.

    Wykład miał się odbyć przed wakacjami, ale ze względu na chorobę prelegenta został przełożony na termin wrześniowy.

    Prelegent:Piotr Szymon Łoś, Dziennikarz radiowy

    Powiązania rodzinne i próby stworzenia zrębów genealogii rodzin szlacheckich i ziemiańskich dawnego powiatu radzymińskiego od drugiej połowy XIX do XXI wieku

    Genealogia w badaniach historii ziemiaństwa pełni rolę pomocniczą. Nie jest celem samym w sobie. Niemniej, gdy zbiera się informacje, niezbędne do charakterystyki np. danej rodziny czy konkretnych postaci ze środowiska szlachecko-ziemiańskiego, pojawiają się „schody” i sięgnięcie do genealogii musi być głębsze. Tak było np. w przypadku rodziny Puciatyckich z majątku Wólka Dąbrowicka w powiecie radzymińskim. Tradycja rodzinna przekazywała historię bohaterów okresu powstania styczniowego. I na to są dowody. Jest nawet wzmianka o konfiskacie majątku jako represji carskiej po powstaniu 1863 roku. Mimo dość wiarygodnego źródła, jakim są epitafia nagrobne, jak na razie nie udało się jednak udowodnić ciągłości współcześnie żyjących potomków rodu z jednym z bohaterów powstania. Tradycja, epitafia, inne zapiski są, ale dowodu czysto genealogicznego nie ma. Mimo własnego przekonania o ciągłości rodziny po mieczu, nie mogłem napisać w historii tego rodu: „wnuk takiego a takiego powstańca styczniowego. Ciekawie też „odnalazły się” elity omawianego regionu – okazało się, że jeszcze w drugiej połowie XX wieku na terenie powiatu radzymińskiego mieszkali potomkowie Stefana Dobrogosta Grzybowskiego, jednego z luminarzy tej zamożnej i senatorskiej rodziny.

    Piotr Szymon Łoś
    Dziennikarz radiowy (Polskie Radio „Radio dla Ciebie”), prowadzący i wydawca licznych audycji publicystycznych, przeważnie poświęconych kulturze, historii i tradycjom regionu Mazowsza, m.in. „Gościniec” (1997-2010), „Krajobrazy Mazowsza”, „Rody i Rodziny Mazowsza”, „Łosiowisko”; pasm codziennych (popołudniowego, porannego), audycji monograficznych (np. o rodzinie Sienkiewiczów, metropolicie A. Szeptyckim, S. Cacie-Mackiewiczu, I. Dzieduszyckiej). Prowadzący przedsięwzięcia programowo-edukacyjne („Turniej Gmin”, „Debaty ekologiczne”). Autor reportaży społeczno-kulturalnych, europejskich, o społeczności Romów itd. W zawodzie dziennikarskim od 1993 roku, także publikacje prasowe w „Życiu Warszawy”, „Najwyższym czasie”, „Spotkaniach z zabytkami”, prasie lokalnej.
    Pasjonuje się historią regionu Mazowsza i Podlasia i dziejami ziemiaństwa polskiego. Autor biogramów dla Instytutu Historii PAN (słownik ziemian), prelegent w sesjach popularno-naukowych na ww. tematy, autor książki „Szkice do portretu ziemian polskich XX wieku” (wyd. Rytm 2006, wyróżnienie w Nagrodzie im. Prof. Jerzego Łojka za ww. książkę) i artykułów w kwartalniku PTZ „Wiadomości Ziemiańskie”.

  • Rodzina Geber z Alzacji

    Spotkanie odbyło się 27.06.2016.

    Prelegent: Maciej Markowski, członek Warszawskiego Towarzystwa Genealogicznego

    Z Alzacji do Warszawy – historia rodziny Geber

    Przedstawiono historię Geberów, którzy z Alzacji przybyli do Warszawy w połowie XIX wieku (między 1853 a 1856 rokiem). Z wykształcenia farbiarze tworzyli zręby farbiarstwa jedwabiu w Polsce, a następnie jako pierwsi w Królestwie Polskim i całej Rosji stworzyli pralnie chemiczne. Pierwsza pralnia chemiczna na świecie powstała w 1849 roku w podparyskim Saint-Denis, a w Warszawie pierwsze informacje o praniu chemicznym można znaleźć w Kurierze Warszawskim z 1856 roku. W Warszawie znalazła się trójka rodzeństwa Geberów: Jean, Charles i Barbara, żona Józefa Judlina (w ich rodzinnym mieście – Altkirch pozostał tylko jeden z braci – Francois). Zdaje się, że Józef Judlin był spiritus movens całej wyprawy i działalności w Polsce. Najpierw prowadzi firmę w Lipkowie (zwanym później Sienkiewiczowskim), a następnie we wsi Grochów. Po jego śmierci w nieszczęśliwym wypadku podczas rozruchu pralni pod Berlinem w 1867 roku, przez 8 lat firmą zarządza jego żona Barbara, a następnie jej brat Charles.
    Pod kierownictwem Charlesa i jego syna Karola pralnia chemiczna i farbiarnia się rozbudowała i powiększono sieć punktów przyjęć. W Warszawie było ich 7, a na Pradze, w Częstochowie, Łodzi, Białymstoku, Lublinie, Siedlcach, Płońsku, Skierniewicach, Łowiczu, Kutnie, Włocławku, Kielcach i Radomiu, po jednej. Według niektórych ogłoszeń do Grochowa przysyłano materiały do prania i farbowania także z Hamburga, Wrocławia, Szczecina, Drezna, Kopenhagi, Magdeburga, Frankfurtu nad Odrą, Poznania, Liśnicy, Bydgoszczy, Greifswaldu i Landsbergu (Gorzowa). W legendach rodzinnych przetrwała opowieść, że prano szaty koronacyjne jednego z carów.
    Trzecie pokolenie imigrantów całkowicie się spolonizowało. Wnuk Charlesa Gebera, również Karol bierze udział w rozbrajaniu Niemców, tworzenia zrębów państwowości polskiej, a następnie w wojnie z bolszewikami. Wnuk Jana Gebera: Henryk Karol Czarnecki, bierze czynny udział w przygotowaniach po stronie Polski do plebiscytu na Śląsku.
    W okresie międzywojennym firmę początkowo prowadzi Karol Geber, a następnie jego brat Henryk. W tym czasie następuje przeprowadzka z Grochowa (okolic ronda Wiatraczna) na Kamionek (ul. Lubelska).

    Charles Geber miał także córkę Emilię, która wyszła za Węgra Sandora Duma de Vajda Hunyad. Ich wnuczką była miedzy innymi Halina Martinowa z d. Duma de Vajda Hunyad, pseud. „Dorota” „Maja”, „Zakos” jedna z założycielek i wieloletnia przewodnicząca Funduszu Inwalidów AK i Pomocy na Kraj, a syn ich wychowanki, Heleny Eberlein (sierota z bliskiej rodziny) to znany Jan Rossman porucznik AK (pseudonimy: „Wacek”, „Kuna”), harcmistrz, członek Głównej Kwatery Szarych Szeregów.

    Podczas II wojny światowej zakład jest dwukrotnie niszczony, raz podczas obrony Warszawy w 1939 i drugi raz pod koniec wojny.
    Los jego jest ostatecznie przypieczętowany przez tzw. władzę ludową.

    Więcej o losach rodziny można poczytać na blogu Kim Oni byli i wysłuchać w archiwum radia RDC

  • Rodzina Klawów

    Spotkanie odbyło się 30.05.2016.

    Prelegentka: Maria Klawe-Mazurowa, Z wykształcenia historyk, z zawodu gospodyni domowa

    Pułapki Genealogii, czyli różne przypadki rodziny Klawów

    Prelegentka w referacie, na podstawie badań nad swoją rodzina, przedstawiła liczne przykłady błędów i pułapek na które może się natkną się genealog w swoich poszukiwaniach.
    Jednym z pierwszych przykładów było, ile kłopotu może sprawić dziedziczenie imion zarówno pierwszych jak i drugich oraz ich wymienne używanie w różnych dokumentach. Następnie omawiane były pułapki zastawiane przez zmiany w prawie spadkowym.
    Referat pokazał, że należy wszystko sprawdzać w źródłach. Okazuje się, że nie tylko współczesne opracowania należy traktować z ostrożnością, bo nawet taryffa domów miasta Warszawy z epoki może wprowadzać w błąd i należy ją sprawdzić z aktami hipotecznymi. Także trzeba pamiętać, że również kilkakrotnie mogła zmieniać się numeracja domów (tzw. policyjna).
    Prezentacja była bogato ilustrowana przykładami z publikacji wielu autorów.

    Jednym z najbardziej znanych przedstawicieli rodziny Klawe był aptekarz Henryk Klawe. W 1860 roku założył swoją pierwszą własną aptekę w Warszawie. Z czasem pojawiła się kolejna i duże laboratorium przy aptece. Z czasem laboratorium zostało przekształcone w fabrykę pod nazwą „Laboratorium Chemiczno-Farmaceutyczne Mgr. Klawe”, które już pod zarządem syna Stanisława rozwijało się bardzo dynamicznie. Był to jeden z największych producentów farmaceutycznych w Polsce międzywojennej. Produkowano tam wiele skomplikowanych i nowoczesnych farmaceutyków sprzedawanych na całym świecie. Ale najbardziej znane ówczesnemu zwykłemu „zjadaczowi tabletek” były tabletki na ból głowy, od których podobno pochodzi warszawskie gwarowe określenie „klawe” czyli fajne. Po wojnie Laboratorium podzieliło los pozostałych firm prywatnych – zostało przejęte przez państwo i obecnie znane jest pod nazwą Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa”.

  • Archiwum Akt Nowych

    Spotkanie odbyło się 25.04.2016.

    Prelegent: Zbigniew Król, historyk, archiwista, pracownik Archiwum Akt Nowych

    Prowadzenia badań genealogicznych w Archiwum Akt Nowych

    Pan Zbigniew Król przedstawił słuchaczom główne pozycje zbiorów, które są zwykle w obszarze zainteresowań genealogów odwiedzających AAN. Wybór swój oparł na doświadczeniu zebranym w czasie pracy w oddziale IV Archiwum Akt Nowych informacji i udostępniania zasobu podczas wykonywania kwerend archiwalnych i kontaktów z użytkownikami pracowni naukowej prowadzącymi między m.in. badania genealogiczne.

    Podział tematyczny materiałów archiwalnych do badań genealogicznych w zasobie Archiwum Akt Nowych

    1. Źródła do badań genealogicznych urzędników i funkcjonariuszy państwowych (KG, KW I KP Policji Państwowej, Urzędy i Instytucje Centralne, MSW i inne ministerstwa). Pomimo ogromnej ilości materiałów archiwalnych zgromadzonych w AAN pochodzących z wyżej wymienionych podmiotów materiałów biograficznych jest bardzo mało a właściwych akt osobowych (w postaci teczek personalnych) praktycznie nie ma w ogóle (wyjątek stanowią pracownicy kadrowi KC PZPR)
    – Materiały Polskich Placówek Dyplomatycznych ( okres międzywojenny).
    [W zbiorach tych nie zachowały się klasyczne akta osobowe pracowników, trzeba szukać w innych rodzajach dokumentacji].

    2. Źródła do badań genealogicznych naukowców: np. akta osobowe Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, teczki osobowe naukowców w powojennym Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego – (bardzo ciekawe dla badaczy zmian w nauce we wczesnym okresie PRL-u), Akademia Nauk Społecznych przy KC PZPR.

    3. Repatrianci, ofiary przesiedleń i wywózek, więźniowie obozów koncentracyjnych, robotnicy przymusowi: (kartoteki PCK, Państwowy Urząd Repatriacyjny, Związek Patriotów Polskich, Generalny Pełnomocnik Rządu ds. Repatriacji, Biura Pełnomocników ds. Repatriacji – w terenie). Polski Związek byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Koło Flossenbürg

    4. Źródła do badań genealogicznych osób poszkodowanych i represjonowanych w okresie II wojny światowej i PRL: PCK. Rada Główna Opiekuńcza w Warszawie, w Krakowie, PUR, ZPP, Akta Janusza Zawodnego, KC PZPR, Komitet Prymasowski Pomocy Osobom Poszkodowanym, Placówka Charytatywna Archikonfraterni Literackiej w Warszawie, Spuścizny arch. (np. Władysława Siła Nowickiego). Materiały solidarnościowe, Akta Zofii i Adama Siemaszków, Archiwum Wiktora Poliszczuka, Związek Młodocianych Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego „JAWORZNIACY”

    5. Osoby skazane przez wymiar sprawiedliwości, sprawcy przestępstw afer, wykroczeń (okres PRL): SN, Prokuratura Generalna, niektóre Sądy grodzkie i okręgowe z okresu międzywojennego, Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, Komenda Główna, Komendy Wojewódzkie i Komendy Powiatowe Policji Państwowej.

    6. Źródła do badań genealogicznych osób według kryterium narodowościowe (np. pochodzenia żydowskiego czy niemieckiego w AAN: (MSW 1918 – 1939, Ministerstwo Administracji Publicznej, Zbiór akt osobowych lekarzy Niemców i Ukraińców, Polska Misja Repatriacyjna na Strefy Okupacyjne Niemiec Brytyjską i Amerykańską, Komitet dla Upamiętnienia Polaków Ratujących Żydów, polskie przedstawicielstwa handlowe i dyplomatyczne.

    7. Źródła do badań genealogicznych osób według kryterium wyznaniowego – MSW 1918 – 1939, KC PZPR, Ministerstwo Administracji Publicznej, Urząd ds. Wyznań, organizacje i stowarzyszenia np. Caritas, Episkopat Polski zbiór akt 1946 – 1983.

    8. Źródła do badań genealogicznych działaczy socjalistycznych i komunistycznych:
    Najbogatszy zbiór pod względem genealogicznym (klasyczne teczki osobowe, zewidencjonowane i opisane) teczki osobowe i Centralna Kartoteka KC PZPR oraz materiały partii i organizacji socjalistycznych PPS ( PPS jest podzielona na 20 rożnych zespołów), PPR i mniejszych, oddziały polskie II i III Międzynarodówki, Komunistyczna Międzynarodówka Młodzieży, Międzynarodowe Federacje Związków Zawodowych, KPP(1918 – 1938), Kom. Zw. Młodzieży Polskiej(1922 – 1937), Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski(1919 – 1920), Komunistyczna Partia Zach. Białorusi i KPZ Ukrainy i wiele innych pomniejszych partii i organizacji. KG PP i MSW, kilkadziesiąt spuścizn archiwalnych. Pełen zakres tematyczny od rewolucji 1905 do wojny domowej w Hiszpanii).

    9. Źródła do badań genealogicznych żołnierzy i uczestników konspiracji niepodległościowej: ( ok. 35 000 jednostek arc. 600 mb) Archiwum Romualda Średniawy – Szyprowskiego, AK, Delegatura Rządu na Kraj, Archiwa Środowisk Kombatanckich (ŚZŻAK, kół terenowych w Polsce i za granicą) innych mniejszych stowarzyszeń kombatanckich, klubów z okresu PRL (ZBoWiD i inne mniejsze organizacje np. Klub Kombatanta 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty jak i te działające po 1989 roku), Związek Powstańców Warszawskich, organizacje wszystkich proweniencji politycznych, spuścizny archiwalne kombatantów, m.in. Akta Mieczysława Boruty-Spiechowicza, Akta Jana Gozdawy Gołębiowskiego (w sumie kilkadziesiąt spuścizn). W AAN zajmuje się tym działem w sposób kompleksowy odrębna jednostka organizacyjna – Oddział Archiwów Społecznych. Materiały te są dopiero w trakcie opracowywania.
    Do grupy tej można dodać jeszcze materiały stowarzyszeń i partii politycznych po 1989 roku, np. ,UW PC w trakcie przejmowania i opracowywania (nie ma teczek osobowych)

    10. Źródła do poszukiwania dokumentacji potrzebnej do ustalenia kapitału początkowego do obliczania wysokości emerytury: (akta partyjne, niektóre Zjednoczenia przemysłowe i ośrodki badawcze). Jedyne materiały tego typu, które Są w AAN z całą pewnością to dokumentu pracowników aparatu partyjnego na szczeblu centralnym. Generalnie materiałów tego typu trzeba szukać w Centralnym Archiwum Dokumentacji Osobowo-Płacowej w Milanówku, prywatnych składnicach akt np. w Łubnej k. Góry Kalwarii czy archiwum Ministerstwa Gospodarki.

    11. Ogólne (niesprecyzowane) szukamy jakiejś osoby, która niekoniecznie pasuje do którejś z wymienionych już kategorii, kogoś z członków naszej rodziny kto nie pełnił żadnych funkcji czy po prostu profil jego życia i działalności nie pasuje dokładnie do rodzaju dokumentów gromadzonych przez nasze archiwum (np. do wymienionych wcześniej) w takim wypadku przykładowo można szukać w zbiorach:
    Telewizja Polska SA Zbiór wycinków prasowych 1953 – 2009. Towarzystwo Pamiętnikarstwa Polskiego- ze względu na skalę tego zespołu (kilkadziesiąt tysięcy pamiętników z okresu PRL) zewidencjonowanych wg pochodzenia społecznego, zainteresowań czy wykonywanych zawodów.
    Spuścizny archiwalne (w Archiwum Akt Nowych jest ich bardzo wiele kilkaset) – np. wiemy, że ktoś był czyimś współpracownikiem lub znajomym jest to jakiś ślad na początek, szukamy na zasadzie skojarzeń.
    Przedwojenne banki np. Bank Handlowy, BGK i inne mniejsze banki Na koniec jeszcze jeden zbiór, który do niedawna był częścią zasobu AAN a obecnie stanowi część zasobu Archiwum M.st. Warszawy wchodzi w skład Arch. Dok. Os-Płac. Mianowicie Zbiór Metryczek dowodów osobistych.
    (zbiór istotny zwłaszcza jeśli chcielibyśmy odnaleźć fotografie naszego przodka)
    Jeśli chodzi o ten rodzaj dokumentacji zainteresowanych można odesłać jeszcze do zasobu IPN gdzie znajdują się akta paszportowe.

    Zbigniew Król jest historykiem, archiwistą i pracownikiem Oddziału V Archiwów Społecznych Archiwum Akt Nowych. Obecnie zajmuje się głównie odnajdywaniem, pozyskiwaniem i ewidencjonowaniem materiałów archiwalnych stowarzyszeń i organizacji społecznych. Z problematyką badań genealogicznych.

  • Genealogia. Jak to się robi w Ameryce?

    Spotkanie odbyło się 4.04.2016.
    Prelegent: Grażyna Rychlik, członek Warszawskiego Towarzystwa Genealogicznego

    Pełny tytuł: „Genealogia. Jak to się robi w Ameryce? Czy możemy się czegoś nauczyć od nowego świata?”

    Prezentacja poświęcona funkcjonowaniu genealogii w Stanach Zjednoczonych. Omawiane zagadnienia: najstarsze i największe towarzystwa genealogiczne, ich działalność bieżąca, edukacyjna oraz wydawane przez nie publikacje, także te doskonalące style zapisu genealogicznego, wypracowane w USA; najważniejsze konferencje i targi genealogiczne; edukacja genealogiczna (w tym na poziomie akademickim i ustawicznym); wybór publikacji genealogicznych od podręczników akademickich do prasy popularnej i co najważniejsze standardy dotyczące różnych aspektów genealogii, a w szczególności starannych poszukiwań genealogicznych, prowadzących do niepodważalnych wyników.
    W szczególności autorka chciała zwrócić uwagę na mało rozwinięte w Polsce aspekty genealogii takie jak bardzo silnie rozbudowana i różnorodna działalność stowarzyszeń genealogicznych, płatne kursy i szkolenia na temat genealogii oraz dziedzin pokrewnych, wspierających poszukiwania.
    Główny celem przyświecający przy opracowywaniu tej prezentacji było pokazanie, w jaki sposób genealogia funkcjonuje w kraju, który wydaje się odgrywać wiodącą rolę w rozwijaniu tej dziedziny na skalę globalną

    W trakcie prezentacji można było obejrzeć różnego rodzaju publikacje; i co najważniejsze standardy w genealogii.
    Link do prezentacji na blogu autorki

    Pani Grażyna Rychlik amatorsko i zawodowo zajmuje się genealogią od 2005 r. Bada osiem męskich i żeńskich linii swoich pradziadków, pochodzących w przeważającej części (ale nie tylko) z północnego i północno-zachodniego Mazowsza. Wyniki poszukiwań genealogicznych dotyczące jednej z tych rodzin zostały opublikowane w 2015 r. w książce Praktykowanie genealogii. Pieniążkowie z Jedlińska XVIII-XIX w. W zawodowej działalności genealogicznej Grażyna Rychlik zajmuje się głównie poszukiwaniami problemowymi, mającymi na celu odnalezienie miejsca pochodzenia przodków czy odpowiedzi na pytania nurtujące potomków. Najwięcej klientów pochodzi z USA, skąd wzięła się konieczność zapoznania się z funkcjonowaniem genealogii w USA. Z braku możliwości kształcenia się w dziedzinie genealogii w Polsce odbyła studia zawodowe na poziomie akademickim w centrum szkolenia zawodowego – Center for Professional Education – na Boston University. Jest członkiem kilku stowarzyszeń genealogicznych, między innymi Association of Professional Genalogists w skrócie APG.

  • Genealogia genetyczna w praktyce

    Spotkanie odbyło się 29.02.2016.

    Prelegent: dr Łukasz Lubicz Łapiński, historyk i genealog

    Pełny tytuł: „Genealogia genetyczna w praktyce. Wykorzystanie badań DNA do analiz pokrewieństwa na przykładzie rodzin pogranicza mazowiecko-podlaskiego”

    Brawurowo poprowadzony wykład dr Łukasza Lubicz Łapińskiego był kolejnym wykładem z serii poświęconej genealogii genetycznej – poprzednio o badaniach genetycznych mówił Łukasz Maurycy Stanaszek. Dr Łapiński najpierw w przystępny sposób wprowadzał słuchaczy w dalsze tajniki badań genetycznych, takich jak rodzaje testów (Y-DNA – DNA chromosomu Y, mtDNA – DNA mitochondrialny, atDNA – DNA autosomalny) prowadzone przez różne organizacje komercyjne (np. Family Tree DNA, AncestryDNA).
    Następnie przedstawił praktyczne wykorzystanie badań genetycznych w poszukiwaniach genealogicznych. W tej części bardzo szczegółowo został zaprezentowany przypadek rodziny Łapińskich z Łap. Projekt ten stanowi kontynuacje badań genealogicznych prowadzonych metodami klasycznymi. Od 2008 roku dzięki genealogii genetycznej genetycznym udało się zbadać jeszcze szerszą populację rodu Łapińskich i powiązać ze sobą w konkretne rodziny. W tej części wykładu autor skupiał się na badaniach Y-DNA – czyli badaniu chromosomu Y, dziedziczonego w męskiej linii rodu.
    Na zakończenie dr Łapiński pokazał wstępne wnioski badań genetycznych nad szerszą populacją oraz . Po wykładzie nastąpiła długa dyskusja, która podobno była jeszcze kontynuowana do późnych godzin nocnych poza salą wykładową.

    Genealogia genetyczna staje się coraz bardziej atrakcyjnym tematem. Zjawisko przybiera na sile ze względu na spadające ceny i rosnąca dokładność, dzięki czemu jest coraz więcej materiałów porównawczych. Niestety, też narasta wokół niej wiele mitów, nieporozumień. Dlatego też tematykę będziemy kontynuować. Bo i podczas wykładu wiele wątków zostało poruszonych w zarysie, dlatego wstępnie umówiliśmy się z dr. Łapińskim na kolejny wykład. Prawdopodobnie już w pierwszej połowie 2017 roku.

    Relacja wideo

    dr Łukasz Lubicz Łapiński

    Prelegent zajmuje się badaniami drobnej szlachty mazowiecko-podlaskiej. Jest autorem monografii o rodzinie Łapińskich z Łap. Od kilku lat zajmuje się badaniami DNA do celów genealogicznych prowadząc szereg projektów populacyjnych. Jest pomysłodawcą serwisu „Genealogia Genetyczna” zajmującego się pośrednictwem i interpretacją badań DNA.

  • Biblioteki cyfrowe

    Spotkanie odbyło się 25.01.2016.
    Prelegent: Monika Bayer-Smykowska, członek Towarzystwa Genealogicznego Centralnej Polski w Łodzi i Towarzystwa Miłośników Ziemi Podhajeckiej

    Biblioteki cyfrowe – źródłem informacji dla genealogów

    Autorka przybliżyła pojęcia „biblioteki cyfrowej”, cyfryzacji dokumentów oraz historię bibliotek cyfrowych w Polsce. Istotną częścią spotkania była systematyka instytucji udostępniających zbiory w Internecie oraz zestawienie ich adresów. Wiele osób, nawet biegłych w tym zakresie było zdumionych ich liczbą. Prelegentka omówiła również ważne w naszych poszukiwaniach genealogicznych biblioteki zagraniczne. Następnym ważnym elementem wystąpienia były praktyczne porady jak używać bibliotek – jak odnajdywać tam interesujące informacje. Nie zabrakło również przykładów najczęściej popełnianych błędów oraz sposobów na ich uniknięcie.

    Doskonałym uzupełnieniem do wykładu są materiały z warsztatów. które Pani Monika Bayer-Smykowska przeprowadziła w Towarzystwie Genealogicznym Centralnej Polski.