Spotkanie odbyło się 27.11.2017

Prelegent: Andrzej Kontkiewicz

Stanisław Kontkiewicz – zasłużony i zapomniany

Koniec XIX w. w Królestwie Polskim to czas tworzenia się inteligencji – nowej bardzo złożonej warstwy społecznej, której członkami stawali się, wywodzący się najczęściej ze zubożałej szlachty i mieszczaństwa, ponadprzeciętnie wykształceni przedstawiciele różnych grup zawodowych. Głównymi cechami inteligencji był jej patriotyzm, a wraz z nim służba narodowi, dbanie o tradycje narodowe, o podnoszenie poziomu cywilizacyjnego, troska o sprawiedliwość społeczną i związane z tym społecznikostwo. Jednym z przedstawicieli tej warstwy, do którego znakomicie pasuje ten opis, był żyjący na przełomie XIX i XX w. Stanisław Kontkiewicz – polski inżynier górniczy i geolog, ojciec jednego z wybitniejszych architektów warszawskich Mariana Kontkiewicza. O jego życiu i dokonaniach opowiedział jego prawnuk Andrzej Kontkiewicz, który od trzech lat razem z żoną Anną zajmuje się dokumentowaniem historii rodziny. Państwo Kontkiewicz informacje na temat rodziny opisują na blogu oraz na facebooku Józef Kontkiewicz i Jego Rodzina

Stanisław Kontkiewicz urodził się w 1849 roku w Warszawie, ale większość swojego dzieciństwa i młodości spędził poza nią. Wrócił do niej dopiero jako dojrzały człowiek. Najpierw zmieniał miejsce zamieszkania w wraz z rodzicami -w miarę jak jego ojciec Józef obejmował kolejne stanowiska w szkolnictwie w różnych miastach, następnie na chwilę wrócił do Warszawy studiować w Szkole Głównej, po zamknięciu której przeniósł się na Politechnikę Ryską. Po jej ukończeniu z odznaczeniem w 1871 przeniósł się do Homla gdzie pracował przy budowie kolei żelaznej. W 1873 wstąpił do Instytutu Górniczego w Petersburgu, który ukończył po trzech latach.

Po ukończeniu drugich już studiów prowadził badania geologiczne w różnych częściach cesarstwa rosyjskiego (między innymi Ural, okolice jeziora Onega, Ukraina). W 1886 wrócił do kraju i objął stanowisko dyrektora kopalni Flora w Dąbrowie Górniczej. Przez prawie 20 lat mieszkając w Dąbrowskim Zagłębiu Węglowym położył znaczące zasługi dla rozwoju polskiego górnictwa. W 1905 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie oprócz pełnienia funkcji wiceprezesa Zarządu Towarzystwa Kopalni Węgla Flora prowadził ożywioną działalność społeczną. Między innymi był współorganizatorem, a później prezesem Rady Opiekuńczej gimnazjum im. Stanisława Staszica. Zajmował się również stworzeniem podwalin pod Akademię Górniczą w Krakowie (obecnie AGH). Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

Zmarł w 1924 roku w Warszawie. Został pochowany Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Stanisław Kontkiewicz zostal opisany także w Wikipedii.